Дэлхийн улс орнуудын түүхэн дурсгалт газруудад зураг татуулахад ямар нэгэн саад хийдэггүй. Тэр    газруудаа аль болох тод томруун харуулж,    сур­талчлах, жуулчдын татах зорилгоор тэгдэг байх. Харин Монголыг дэлхийд таниулах ганц нэрийн хуудас болсон Чингис хааны хөшөөнд хэн дуртай нь ойртож болохгүй. Их хааныг морьтон баатрууд “хамгаалах”-аас гадна төрийн тусгай хамгаалалтынхан эгээтэй л буу саадаг агсах нь холгүй өдөр шөнөгүй манана. Төв талбайд янз бүрийн хөдөлгөөнүүд байнга жагсаал цуглаан хийж, үргэлж улс төрждөг болохоор “Их хаанд маань халдчих вий” гэж эмээдэг ч юм уу. Бүү мэд. Манай улсад нэг ийм сонин дүр зураг байдаг юм. Гадаадын жуулчдад Чингис хааны хөшөөнд тулж очих нь бүү хэл өмнөх шатан дээр нь ч гишгэх боломж олддоггүй болохоор холоос ганц нэг кадр дарчихаад их л дурамжхан буцаж харагддаг. Гэхдээ эзэн Чингистэй хамт зурагаа татуулахыг хүсэгчид сэргэлэн байж чадвал тийм ч хүндрэлтэй биш бололтой.

Саяхны нэг өдөр хуримаа хийж буй хос хоёр төв талбайд явж байв. Чингис хааны хөшөөний дэргэд дурсгалын зураг татуулах гэтэл хамгаалалтын ажилтан зөвшөөрсөнгүй. Гуйгаад гуйгаад нэмэр алга. Гэтэл хуримаа хийж буй хосын аав сэргэлэн өвгөн түүнд мөнгөн аягатай сүү барив. Эвгүй “шахаанд” орсон хамгаалагч шатны хаалтаа авч орохыг зөвшөөрлөө. Хос хоёр их хааныхаа өлмийд очин мөргөж, зурагаа татуулчихаад яваад өглөө. Дараа нь хонхны баяраа тэмдэглэж буй залуус бас л шатан дээр гарахыг хүслээ. Харамсалтай нь зөв­шөөрсөнгүй. Яагаад гэвэл тэд хамгаалагчид шампан дарснаасаа өгөх ёстойг ухаарсангүй.

Их хотынхоо төв талбай, эх орныхоо түүхэн дурсгалт газарт хамгийн гэгээн мөчөө мөнхлөх гэсэн хүмүүсийг ингэж шаналгах хэрэг бай­на уу даа. Хааны хөшөөг хамаагүй үзүүлж болдоггүй л юм бол ор тас хашаа хайсанд нуучихвал яасан юм бэ. Эсвэл “Хамгаалалтын ажилтанд сүү амсуулаад орж болно” гэсэн журам баталсан нь дээр байх аа.   

Зохиогчийн эрх:
"Улс төрийн тойм" сонин